دانلود,پاورپوینت بررسی فضاهای عمومی شهر فراصنعتی و نقش های در حال تغییر آنها,pptx
 
بخشی از مطلب  
 
عقیده سلیک وهمکاران
به عقیده سلیک وهمکاران و همین طور مدنی پور فضاهای عمومی درون منظر جدید به عنوان محل های خرید وفروش با اهمیت شده اند. برگرز اشاره میکند که رویدادهای فرهنگی و ورزشی مانند مسابقات قهرمانی فوتبال، جشنواره ها، کارناوال ها، سمساری ها سیرک ها و بازارهای مکاره که برای ترقی شهر و خرید فروش در شهر سازمان دهی شده بودند، فضاهای عمومی را باردیگر مردم پسند ساخته اند.
جهانی سازی تقریبا حجم عظیمی ازثروت برای برخی شهرها به بار آورده به خصوص برای شهرهایی که دراقتصاد جهانی به خوبی جای خود را بازکرده اند. بااین وجود در برخی شهر ها و نواحی موجب بروز بحران اقتصادی شده است. به خصوص نواحی شهرهای صنعتی قدیمی آمریکای شمالی و اروپا دست خوش افول اقتصادی، اجتماعی وشهری شده اند. این شهرها به جذب سرمایه گذاری های داخلی(صنایع جدید، سرمایه گذاری دولتی، عملکردهای اداری و اجرایی و به طور مهم تر ثروت این اواخر ) به عنوان راه حل اصلی  باز سازی اقتصادی، اجتماعی و شهری نگریسته اند. جهت جذب سرمایه گذاری های جدید داخلی نخبگان حاکم این  شهرها پی به نیاز ایجاد و ارتقا ی تصاویر جدید برده اند که بتواند حافظه محو صنعت ساخت را پاک کرده و بر ویژگی های شاخص اجتماعی، فرهنگی و تاریخی آنها تأکید کند تا مزیت های آن به دیگر شهرها مورد تأکید قرار گیرد. درنتیجه آنها ضرورت ایجاد یک منظر جدید شهری را درک کرده اند که تصاویر جدید این شهرها را ساخته و رواج دهد، کیفیت محیط شهری را بیشتر کرده و محیط هایی امن، خوش سیما و انحصاری خلق می کند که توسعه دهندگان، سرمایه گذاران و کارگران، گردشگران وگروه های ثروتمند را به خود جذب می کند.
 
 
 
 
       فضاهای عمومی بخش های اجتناب ناپذیر سیاست های ساخت این منظر جدید شهری هستند که به عنوان مولفه های حیاتی پروژه های باز سازی شهری و برنامه های باز تصویر دهی و بازاریابی شهرهای قدیمی صنعتی عمل می کنند. مک اینری استدلال می کند فضا های عمومی ابزاری برجسته جهت توسعه تصاویر مثبت از یک ناحیه وافزایش جاذبیت آن برای سرمایه گذاری بالقوه داخلی است. مدنی پور ادعا می کند این فضاها به جهت ساخت تصاویر جدید برای یافتن جایی دربازار رقابتی جهانی بسیار مهم شناخته شده اند. هابرو برسرمایه گذاری های درحال رشد درکاربری های عمومی مانند: مراکز فرهنگی و سالن های همایش که جهت ایفای نقشی موثر وترغیب کننده در باز سازی شهری طراحی می شوند، اشاره می کند.
       به این ترتیب فضاهای عمومی به ابزارهای مشروعیت مقامات محلی تبدیل شده اند که نشانگر تعهد وکارایی آنها دربازسازی و بازاریابی شهری هستند.
       فضاهای عمومی شهر فرا صنعتی :
 
        منظر جدید شهر فرا صنعتی با اقسام نوی فضاهای عمومی پدیدارشده است، یکی از آن ها واحدهای خرده فروشی غیر متمرکز، خود مرجع ودرون گراست. مراکز خرید حومه شهری جزو چنین توسعه هایی محسوب می شوند که اولین باردر 1950 باحرکت مشاغل خرد فروشی به خرج شهرمرکزی ظاهرشدند. این نهادها که ازبقیه شهر مجزا شده بودند عمدتا بوسیله اتومبیل قابل دسترسی بودند. نمونه ابتدایی مراکز خرید برون شهری شامل سوپرمارکتها فروشگاه های بزرگ و فروشگاههای زنجیره ای می شد که از طریق خیابان ها و میادین به هم متصل بودند. برخی از آنها خرده فروشی را با فعالیت های فراغتی توأمان کرده بودند. این فضاها به علت بر آوردن نیازهای خرید و فراغت و باز بودن تا دیر وقت در روزهای کاری و یکشنبه ها درمیان حومه نشینان بسیار محبوب شدند. بعدها ابعاد مراکز خرید حومه شهری بزرگترشد و باتوجه به نوع خریداران تخصصی شدند. مراکز خرید ناحیه ای حداقل دارای دو فروشگاه بزرگ و یکصد مغازه است و به خریداران تا20 مایل دورتر سرویس می دهد. مراکز خرید فوق ناحیه ای یکی دیگر ازانواع مراکز خرید است که حداقل شامل 5 فروشگاه بزرگ و تا حدود300 مغازه می شود وناحیه ای به شعاع صد مایل را سرویس می دهد. همچنین آنها شامل کاربرهای چندگانه مانند ساختمان های اداری، آپارتمان های بلند مرتبه، هتل ها و دفاتر مرکزی شرکت ها می شوند. در رأس همه ی این مراکز خرید مگامال ها هستند که جاذبه های خرید بین المللی اند. انواع مختلف مراکز خرید وجود دارد از مراکز خرید لوکس گرفته که کالاهای گران بهای باکیفیت ویژه را دربسته بندی های مجلل عرضه می کنند تا مراکز خریدی که کالاهای دست دوم یا از مد افتاده با تخفیف قیمت می فروشند. تعدادی از مراکزخرید روی محصولات یا خدمات خاصی متمرکز شده اند مبلمان، تجهیزات خودرو، چاپ وطراحی گرافیکی یا حتی هنر معاصر.
        مراکز خرید حومه از توسعه فضاهای نیمه عمومی حمایت می کرد چون این مراکز فضاهای عمومی ساخته شده، مدیریت وکنترل شده ی متعلق به بخش خصوصی بودند. این فضاها محیط هایی امن، راحت و با کیفیت فراهم ساختند که از شرایط خارجی درامان بودند. به همین دلیل مراکز خرید حومه ای اولیه به محل های جدید تعامل اجتماعی و حیات جامعه تبدیل شدند. بعد ها شروع به ارائه خدمت به گروههای بیشتر کردند. به خصوص مراکز خرید ناحیه ای، فوق ناحیه ای ومگامال ها که با طراحی جذاب وخوبشان توصیف می شوند، درخدمت تعداد بیشتری ازمردمی که از مایل ها آن طرف ترمی آیند و نیز گردشگران هستند. محبوبیت مراکز خرید حومه ای تمرکز زدایی از دیگر فعالیت های خرده فروشی را رواج داد. در اروپا همانند بریتانیا، خرده فروشی اغذیه مانند سوپرمارکت های زنجیره ای در خلال دهه 1970 تمرکز زدایی شدند و این متعاقب جابه جایی کالاهای حجیم مانند کالاهای الکتریکی ،فرش و مبلمان از مراکز شهری به پارک های انبار خرده فروشی در دهه 1980 به وقوع پیوست و بدین نحو پارک های خرده فروشی در خلال دهه 1980 گسترش یافتند. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 فضاهای عمومی در این واحدهای خرده فروشی خودمرجع و درون نگر نمی توانستند مکان های گردهم آیی اجتماعی باشند چون فضاهای عمومی محدودی بودند که فقط برای فعالیت های خرید و فروش طراحی شده بودند و تلاش برای ایجاد فعالیت های فراغتی و تفریحی در آنها با شکست مواجه شد.
ویژگی های شهر فراصنعتی
علاوه برواحدهای خرده فروشی تمرکز زدایی شده، خود مرجع ودرون نگر، توسعه های جدید درشهر مرکزی نیز از جمله ویژگی های شهر فراصنعتی به شمار می رود. این توسعه ها که خصوصا برای جذب دوباره خرده فروشان به مراکز شهری ودر نتیجه باز زنده ساختن مراکز شهری که دچار افول شده بودند، بوجود آمد منجربه پیدایش چهارگونه جدید از فضا های نیمه عمومی شد: مراکز خرید مرکز شهر، میدان های به هم متصل، آتریوم ها و شبکه های بالاتر از سطح زمین. مراکز خرید مرکز شهر دراواخر1960پدیدارشدند ودرتمام فاصله بین1970تا80ساخته شدند. انواع مختلف مراکز خرید مرکزشهر مانند: سرپوشیده و روباز، باز و بسته است. بعضی ازمراکز خرید درهوای آزاد با حذف یا محدود کردن ترافیک خیابان های اصلی وپیاده روکردن خیابان های اصلی خرید توسعه یافتند. چنین مراکز خریدی درمراکز شهری بریتانیا رایج است. برخی دیگردر مجاورت حمل نقل عمومی مانندخطوط قطارسبک شهری ساخته شدند. مراکز خرید مرکز شهر طراحی نشده بودند که به عنوان مکانهای گردهم آمدن عمل کنند. آنها به روش های گوناگون از ورود کاربران و فعالیت های نا مطلوب خودداری می کردند تاصرفا برای خریداران مکان هایی امن وحفاظت شده باشند. برخی از مراکزخرید همه نیمکت های داخل شان یاخیابان ها، میدان ها وآتریوم های بیرون به استثنای آن هایی که مربوط به کافه هاو.....بودند را برداشتند. نگهبانان خصوصی فعالانه گروهی از مردم راکه در یک مکان جمع می شدند واغلب اشکال اجتماعاتی راکه به طول می انجامید متفرق می ساختند. توزیع آگهی، اجرای خیابانی یاگدایی به سختی کنترل شده وگروههای نامطلوب مانند زنان خیابانی،  معتادان الکلی، ارازل یاچاقوکش ها قدغن شده بودند .
درمورد میدان های به هم متصل وآتریوم ها بایدگفت که آنها اولین باردر شهرهای بزرگ آمریکایی در دهه 1960 توسعه و رواج یافتند.  میدان های به هم متصل با آثار هنری بزرگ عمومی شان اغلب پیش زمینه هایی شگفت انگیز برای یک ساختمان مجاور هستند. به طور مشابه آتریوم ها میدان ویا خیابان هایی پیاده روی هستند که درونی، خصوصی وقابل بسته شدن اند. هم میدان های به هم متصل وهم آتریوم ها درازای حقی که به توسعه دهندگان داده شد تا ارتفاع وحجم قابل ملاحظه ای به ساختمان هایشان بیفزایند، توسعه یافتند. آن ها همچنین به عنوان بخشی از توسعه جدید اداری یا تجاری به طور خصوصی مدیریت می شدند. به هر حال در بریتانیا آتریوم ها به طور خصوصی توسعه یافتند و سپس عموما به مسئولان امر طرح ریزی به عنوان تسهیلات عمومی فروخته شدند تا مسیرهای پیاده روی امن، فضاهای باز مدیریت شده یا محل های نمایش شبانه روزی را برای هنر و معماری فراهم سازند 
 
از آنجاییکه این فضاها به تدریج انحصاری شدند اجازه دسترسی به آنها تنها توسط نگهبانان امنیتی وفقط به کاربران خاصی با کارت شناسایی داده شده است.
هنگامی که مراکز خرید، میدان های به هم متصل وآتریوم ها درمراکز شهرساخته شدند شبکه های پیاده روی غیر همسطح به سرعت به عنوان جایگزینی برای شبکه های متعارف خیابانی گسترش یافتند. همان طور که قبلا یادآوری شد شبکه های پیاده روی غیرهمسطح قبل از دهه1980 وجود داشت. ساخت خطوط هوایی درشهرهای آمریکای شمالی دراواسط دهه1980 اول به علت افزایش چشمگیر جرم وجنایت جرم درخیابان ها ودوم رونق در اقتصاد اوج گرفت. چون خطوط هوایی وتونل های اولیه سابقا به طورغیررسمس نظارت می شدنددرنتیجه به محیط هایی تبدیل شدند که شدیدا وبه طور محرمانه کنترل می شدند.
بافراهم ساختن محیط های بهداشتی، شدیدا نظارت شده و تحت انتظام درآمده این فضاهای نیمه عمومی برای گروههای خاصی که درفضاهای عمومی متعارف احساس خطرمی کردند به دژهایی تبدیل شدند.
در داخل پل ها و آتریوم های کاملا سربسته ی نیودیترویت انسان با لباس های بسیار سنتی و گرانی که مردان سیاه پوست پوشیده اند تحت تاثیر قرار می گیرد، حتی آنهایی که منشی ،نامه رسان یا کارآموزند. انسان شگفت زده می شود که آیا این گونه لباس پوشیدن تمهیدی برای زنده ماندن است یا بلیط ورودی به اردوگاههای برج و بارو دار جدید شهری. حتی میامی با آب و هوای گرم اش بیش از پیش پل ها و یک منوریل کلاس بندی شده در مرکز شهر برگزیده تا توریست ها و حومه نشینان با زندگی خیابانی آمریکای لاتینی بلاواسطه ی زیر تماسی نداشته باشند. در سان فرانسیسکو جایی که محافظت در مقابل آب و هوا مسلما یک عامل نیست پل ها و مسیرهای قدم زنی مرکز امبارکدرو مشتریان و سرزندگی جدیدی به بارآورده است زیرا خیابان خرید به محل امنی برای ناتوانان و رنگین پوستان تبدیل می شود. 
خطوط هوایی ومسیرهای سرپوشیده زیرزمینی به عنوان فضاهای عمومی شهرصنعتی موفق نشدند به عنوان مکانهایی جهت تعامل اجتماعی عمل کنند. بادی وبایر استدلال می کنند که این فضاهابیشتر تفکیک حوزه ی عمومی رادرمیان گروههای مختلف توسعه می دهند که این قشر بندی نژادی وطبقاتی وتجزیه اجتماعی راتقویت می کند.
  
 
 
 
 
علاوه برخطوط هوایی وتونل های زیر زمینی فضاهای عمومی هم درمعرض فروش بودند. در دهه1980 چند خیابان درشهرهای ایالات متحده بسته شدند و به عنوان پیامدی ازسیاست های خصوصی سازی به شورای ملاکان فروخته شدند. شورای شهر هیوستن سالانه حدود3 میلیون پوند از فروش خیابان ها به دست می آورد. در بریتانیا خانم تاتچر ازخصوصی سازی خیابان های عمومی با خرید خانه ای در شهرک خصوصی به شدت حمایت شده در دالویچ طرفداری کرد ونیز این خیابان عمومی یعنی داونینگ استریت را دروازه دارکرد. به طور مشابه به موسسه آدام اسمیت دربریتانیا ازخصوصی سازی خیابان های شهر و حومه درمقیاس وسیع به عنوان راه حلی برای مسائل جرم، حفاظت محیطی و خدمات پست محلی جانبداری کرد.
جدای ازتوسعه شهر مرکزی ویژگی مهم دیگر منظر شهری شهر فراصنعتی توسعه بزرگ تجاری است که کلان، خودکفا، خود مرجع وانحصاری است ودر نواحی صنعتی قدیمی وزمین دیگر کاربری های متروکه یاروی زمین های بکراحداث می شود. آنها یاشامل کاربری های مختلط مانند: خرده فروشی، ادارات، مساکن، هتل ها و عملکردهای تفریحی است یا تنها یکی از این کاربری ها مانند پارک های موضوعی،کاربریهای اداری یامسکونی. توسعه ی بزرگ تجاری که باچشم اندازهای تماما طراحی شده، منحصربه فرد وپر زرق وبرق اش توصیف می شود فضاهای عمومی ممتاز وشگفت انگیزی به برآورد. این فضاهای عمومی که فضاهایی فانتزی گرا توصیف می شوند عمدتا برای افزایش قابلیت اجاره دهی یک توسعه کلان تجاری و تضمین ماندگاری سرمایه گذاری عمل می کنند. فضاهای عمومی مگامال ها وپارک های موضوعی مثالهای مفرطی هستند که طراحی آنها بر پایه های شبیه سازی دنیاهای واقعی و خیال پردازی شده است.
علاوه برتوسعه های بزرگ تجاری ، محلهای تاریخی بازسازی وتوان بخشی شده تبدیل به مولفه ی نهادین منظر شهر فراصنعتی شده است. که به عنوان جاذبه های توریستی درحال گسترش هستند یاتبدیل به فعالیت های انحصاری مسکونی، اداری، خرده فروشی یا فرهنگی برای قشر مرفه شده اند. زمین های اطراف یک اسکله ی متعلق به قرن19 یک خیابان تجاری که ساختمان های متعلق به قرن شانزدهم وهفدهم آن رادرمیان گرفته اند یاحتی شهری که اکنون به موزه ای روباز مبدل شده می توانند به عنوان مثال آورده شوند. بازارهای جشنی یکی ازچنین فضاهای عمومی است که اخیرا بسیارمحبوب شده است. قسمی ازمراکز خرید هم شامل فضاهای داخلی وهم خارجی است که ممکن است به عنوان بخشی از توسعه جدید اداری یا تجاری به طور خصوصی توسعه یافته ومدیریت شود. این شامل یک فروشگاه بزرگ نیست بلکه عمدتا مکان های غذاخوری وتفریحی و نیز مغازه هایی برای فروش کالاهای ویژه بسیارلوکس وغیر معمول راشامل می شود. فانول هال در بوستون، هاربوپلیس دربالیتیمور، بندر سوث استریت درمنهتن وباغ کاونت درلندن نمونه های برجسته ازبازارهای جشنی هستند.
یکی از ویژگی های قابل توجه شهرفراصنعتی توسعه های دروازه داراست. ویژگی های این نوع طراحی ، به عنوان مثال خیابان های دروازه دار ونظارت الکترونیکی، طراحی درون گرا، خیابان های بن بست وتک ورودی ها، فضاهای عمومی باقابلیت دسترسی به شدت محدود ایجاد می کنند. نواحی بزرگ، خودکفا، قابل دفاع وانحصاری مسکونی حومه شهری درایالات متحده به نام توسعه های واحد برنامه ریزی شده یامحل های مسکونی محروس درمرکز شهر برای برآوردن احتیاجات مسکن جوانان تحصیل کرده متمکن وخانوارهای با دو درآمد و بدون بچه، چنین توسعه هایی هستند 
 
2. قاعده ی جذب معمولا در طراحی مجموعه های درون گرا مانند مراکز خرید مرکز شهر و حوه ای استفاده می شود. دیوارهای محصورکننده ی بلند ،نماهای عاری از نوشته با فاصله از خیابان ،عدم تاکید بر دسترسی های همسطح خیابان و ورودی های بزرگ از میان ساختارهای پارکینگ و نداشتن هیچ نوع نشانی در مورد فضای داخل ویژگی های زمینه ی درون گراست. محیط های درون گرا با مجزا بودن از بقیه شهر به طور کامل و دسترسی تنها از طریق اتومبیل برای نگه داشتن کاربران در درخل و افزایش مصرف عمل می کنند. قاعده جذب همچنین با قاعده ی تلفیق خرید و تفریح در طراحی حاصل می شود. لوکیتو سدریز استدلال می کند که قاعده ی جذب بر یک اصل ساده استوار است: جهت اینکه خریداران جذب شده و اوقاتی را در فضای مرکز خرید سپری کنند لازم است آنها را سرگرم نمود. اولین مرکز خرید حومه ای در شهرهای آمریکای شمالی که یک سینمای چندبخشی را در خود داشت نخستین نمونه این اصل از طراحی است. فعالیت های فراغتی در چن سال اخیر پیچیده و متنوع شده اند.سینماهای مرکب از چند سالن ،سالن های تئاتر، محوطه های تفریحی و مربوط به اغذیه ، خرید جشنواره ای ،اتصال به منوریل ، امکانات ورزشی و حتی کلوب های شبانه ،پارک های سرگرم کننده ،پارک های آبی سرپوشیده ، باغ وحش های کوچک و تالار های کنسرت سمفونی در نسل جدید مگامال ها هم در شهرهای آمریکای شمالی و هم در اروپا به چشم می خورد. علاوه بر تسهیلات فراغتی اصل دیگر طراحی که به ایجاد محیط جذب کمک می کند توسعه ی محیط های خودکفاست. این محیط ها که تنوعی از خدمات و تسهیلات را برای مصرف کننده در بر دارد مانند بانک ها ، سرویس های نگهداری کودکان و به خصوص اغذیه فروشی ها قصد این را دارد که جایگزین تمام محیط هارج شود. گما می رود چنین فضاهای عمومی به نگهداشتن کاربران در داخل و افزایش مصرف کمک کند. این فضاها خود مرجع هستند به این معنا که ارتباطی با بافت مجاور شهر ندارند. فضای داخلی روشن و رنگارنگ با نشانه ها و گیاهان همچنین به مجزا کردن داخل این فضاهای عمومی از بقیه شهر کمک می کند .این ویژگی ها به آنها کمک می کند کاربران را در داخل نگه دارند و مصرف را افزایش دهند.  
 
فضاهای عمومی درتوسعه های  دروازه دار بهداشتی بوده وعاری از گروهها وفعالیت های نامطلوب اند تا انحصاریت را تضمین نمایند واز ارزش اقتصادی این مایملک حمایت کنند. فضاهای عمومی پارک های علمی و تجاری مکان هایی محدودتر نسبت به توسعه های مسکونی دروازه دار هستند. این فضاهای عمومی پارک هایی رادر خود جای می دهند که باهزینه گزافی منظر سازی شده اند وبه عنوان بخش های منفرد برای تصویر سازان جمعی و اشخاصی که به طور معمارانه ای عکس برداری می کنند برای تجملات پر زرق وبرق نگهداری می شوند. کنترل شدید دسترسی پذیری به آنها تنها به ماموران گشت ، کارکنان و بازدیدکنندگان اداری اجازه استفاده از این فضاها را می دهد. علاوه برتوسعه های جدید کاربری های موجود مانند اداری و به خصوص مسکونی اخیرا دیواری به دور خودشان در برابر بقیه شهر کشیده اند تا خیابان های خود را از استفاده عموم پس بگیرند        
 
ویژگی های فضاهای عمومی شهرفراصنعتی:
فضاهای عمومی شهرفرا صنعتی که فضاهای نیمه عمومی نیز نامیده می شوند با تأکید محکمی برنقشهای اقتصادی، نمادین و زیبایی شناسایی شان مشخص می شوند. سه پدیده عمده که تأکید بسیاری برنقشهای اقتصادی فضاهای عمومی نشان می دهد، خصوصی سازی، کالایی شدن و تجاری سازی هستند. خصوصی سازی فضاهای عمومی که بسط سیاست های نیولیبرال دهه1980 است برانتقال طراحی مدیریت وکنترل فضاهای عمومی ازخش عمومی به خصوصی دلالت دارد. لوکیتو سیدریز نیز آن را به عنوان معرفی و بسط قواعد بازار در تأمین فضاهای عمومی تعریف می کند. کالایی شدن فضاهای عمومی اشاره دارد بربه رسمیت شناسی حوزه عمومی به عنوان یک کالا که خریداری شده وبه فروش می رسد، درست مانند کالاهای دیگری مثل اتومبیل، یخچال ویاتلویزیون .تجاری سازی فضای عمومی به این معناست که حوزه عمومی به جای بهبود کیفیت فضا و زندگی شهری جهت ایجاد سود استفاده می شود. مدنی پور بیان می کند که از مراکز خرید گرفته تا محلات دروازه دار و مسیرهای قدم زدنی حفاظت شده، فضاهای جدید شهری به طور فراینده ای توسط سازمان های خصوصی برای بخش های خاصی ازمردم توسعه یافته ومدیریت می شوند. لوکیتوسدریز و مدنی پور ادعا می کنند که فضاهای عمومی شهر فراصنعتی کالاگونه شده اند و با عاری شدن از نقش های اجتماعی و سیاسی شان آمده اند که به عنوان کالایی صرف با آنها رفتار شود. تیبالدز استدلال می کند فضاهای عمومی شهر فراصنعتی تجاری سازی شده اند.فروش فضاهای عمومی توسط مقامات دولتی جهت کسب پول می مثالی است از خصوصی سازی و کالایی شدن فضاهای عمومی .ایجاد فضاهای عمومی انحصاری و پرتجمل جهت افزایش ارزش ساحل ،مجتمع های مسکونی ،اداری و تفریحی و فضاهای عمومی پارک های موضوعی ،مراکز خرید ناحیه ای یا منطقه ای که طبق قاعده جذب طراحی شده اند تا استفاده کنندگان را در خود نگه دارند و مصرف را افزایش دهند مثال های قابل توجهی از تجاری سازی فضاهای عمومی هستند. 
ویژگی دیگری که بر نقش های اقتصادی، نمادین و زیبایی شناسی فضاهای عمومی جدید تاکید فوق العاده ای دارد ،ترویج فضاهای عمومی کاملا طراحی شده و جذاب است . از اوایل دهه 1980 این فضاها به طور گسترده ای به عنوان ابزارهای استراتژی بازاریابی شهری و تصویرسازی که به جذب سرمایه گذاری داخلی و مصرف کنندگان متمکن کمک میکند شناسایی شدند. بخش های عمومی و خصوصی و.......